Οι νέες ευκαιρίες για τις ρυθμίσεις χρεών
Mε πρόσφατο νόμο οι δανειολήπτες, με αιτήσεις για υπαγωγή τους στο καθεστώς του Νόμου 3869/2010, γνωστού και ως Νόμου Κατσέλη, που αναμένουν δικάσιμο σε πρώτο βαθμό μετά τις 15 Ιουνίου 2021 και μέχρι το 2032, πρέπει να επανυποβάλουν την αίτησή τους, προκειμένου να λάβουν δικάσιμο εντός του 2021. Γράφεται, έτσι, ο επίλογος του Ν. 3869/2010. που αντιμετώπισε το φαινόμενο της υπερχρέωσης των φυσικών προσώπων.
Χάρη στο πλέγμα προστασίας του Νόμου Κατσέλη, κατάφεραν πράγματι πολλοί συμπολίτες μας να ρυθμίσουν τις οφειλές προς τους πιστωτές τους. Δεν απέδωσε, ωστόσο, τα προσδοκώμενα. Οι βασικοί λόγοι είναι τρεις: Πρώτον, δεν υποστηρίχθηκε από τις τράπεζες, οι οποίες αρνούνταν ακόμα και να συμμετάσχουν στις διαδικασίες εξωδικαστικής επίλυσης των διαφορών και επεδίωκαν σφοδρή δικαστική αντιδικία με τους αιτούντες. Δεύτερον, απέκλειε τους έχοντες εμπορική ιδιότητα, με συνέπεια χιλιάδες έμποροι, που διατηρούσαν μικρές ατομικές επιχειρήσεις ή ήταν εταίροι σε προσωπικές εμπορικές εταιρείες, να εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής του. Τρίτον, η ερμηνεία του ενδεχόμενου δόλου, που δόθηκε από τη Νομολογία βάσει της οποίας κάποιοι που όφειλαν να προβλέψουν, όταν έλαβαν τα δάνειά τους, ότι δεν θα μπορέσουν να ανταποκριθούν στις δανειακές τους υποχρεώσεις εξαιρούνταν της προστασίας του Νόμου, διότι θεωρούνταν δόλιοι δανειολήπτες.
Με τη διαδικασία που προβλέπει ο νέος νόμος, παύει μια μεγάλη και πολυετής αβεβαιότητα των δανειοληπτών. που σε σύντομο χρόνο θα γνωρίζουν την έκβαση των υποθέσεών τους και θα μπορούν να προγραμματίζουν τη ρύθμιση των χρεών τους, είτε με βάση τις αποφάσεις που θα εκδοθούν με τον Ν. 3869/2010 είτε κάνοντας χρήση των ρυθμίσεων του νόμου για παροχή δεύτερης ευκαιρίας. Ν 4738/2020 Ο 4738/2020 διαφέρει από τον Νόμο Κατσέλη, καθώς αντιμετωπίζει συνολικά την αστική και εμπορική αφερεγγυότητα. Παρέχει το δικαίωμα καθολικής ρύθμισης των οφειλών, μέσω μιας οργανωμένης συλλογικής διαδικασίας. Ο οφειλέτης δεν θα υφίσταται τις ατομικές διώξεις των πιστωτών του. με κίνδυνο να δει την περιουσία του να εξανεμίζεται για την ικανοποίηση, ενδεχομένως. ενός και μόνο δανειστή, ενώ οι απαιτήσεις των λοιπών θα διατηρούνται. καθιστώντας, έτσι, ανέφικτη την απόκτηση νέων περιουσιακών στοιχείων. με συνέπεια την οικονομική του αδράνεια και την κοινωνική του περιθωριοποίηση.
Κλειδί για την επιτυχία και του νέου νόμου, οι τράπεζες. οι οποίες οφείλουν να επιδείξουν επιείκεια και ευελιξία Κριτήριο δεν μπορεί να είναι τι θέλουν να πάρουν από τον υπερχρεωμένο οφειλέτη, αλλά τι μπορεί εκείνος να καταβάλει. Το μέτρο των αξιώσεων των τραπεζών οφείλει, κατά την άποψή μου. να είναι η συνολική αξία της περιουσίας του δανειολήπτη. Κανείς δεν πρόκειται να πληρώσει περισσότερα από την αξία αυτών που θέλει να προστατεύσει.
Του Ιωάννη Μπούγα, Βουλευτή Φωκίδας, αν. Κοιν. Εκπρόσωπο Ν.Δ.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Political, στις 18 Νοεμβρίου 2020.